Κλήμης Γ. Ναυρίδης

Ομότιμος Καθηγητής Ψυχολογίας, Τμήμα Ψυχολογίας/

Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ)

 

Ο Κλήμης Ναυρίδης είναι ψυχαναλυτής και ομαδικός αναλυτής.

Σπούδασε Οικονομικά και Κοινωνική Ψυχολογία στην Αθήνα και στο Παρίσι.

Στο Παρίσι εκπαιδεύτηκε στην ομαδική ψυχοθεραπεία.

Στην ψυχανάλυση και την ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία εκπαιδεύτηκε στα πλαίσια της Ελληνικής Εταιρείας Ψυχανάλυσης και Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας (ΕΕΨΨ), της οποίας σήμερα είναι τακτικό μέλος. Είναι επίσης τακτικό μέλος της Γαλλικής Εταιρείας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας Ομάδας (SFPPG).

Με δική του πρωτοβουλία, το 2014 ιδρύθηκε η Ελληνική Εταιρεία Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας Ομάδας (Ε.Ε.Ψ.Ψ.Ο.). Έκτοτε είναι τακτικό μέλος και διδάσκων ομαδικός αναλυτής της Εταιρείας, ενώ από το 2014-2023 ο ίδιος διετέλεσε πρόεδρος της ΕΕΨΨΟ.

 

ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ

Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (1980-1991), στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του ΕΚΠΑ (1991-2006) και στο Πρόγραμμα Ψυχολογίας του Τμήματος Φ.Π.Ψ. – Τμήμα Ψυχολογίας στη συνέχεια – του ΕΚΠΑ (2006-2015). Από το 2016 είναι Ομότιμος Καθηγητής.

Διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Louvain-La-Neuve (1996-1997), στο Πανεπιστήμιο του Angers (1994-1995) και στο Πανεπιστήμιο VII των Παρισίων (2007-2008 και 2012-2013). Δίδαξε στα Πανεπιστήμια Lyon II - Lumière, Federico II της Νάπολης, Lomonosov της Μόσχας.

Υπήρξε Ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας (ΕΛ.Ψ.Ε.) και συμμετείχε σε όλα τα ΔΣ από το 1995 μέχρι το 2013. Από Ιαν. 2002 μέχρι Ιαν. 2006 ήταν Διευθυντής Σύνταξης του Περιοδικού «Ψυχολογία» της ΕΛ.Ψ.Ε. και από Μάιο 2007 μέχρι Μάιο 2013 ήταν Πρόεδρος της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας.

Την περίοδο  2010-2012 διετέλεσε Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.

 

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ

Τα ενδιαφέροντα του κινήθηκαν στον χώρο της ψυχαναλυτικής ψυχοθεραπείας, ατομικής και ομαδικής, της δια βίου εκπαίδευσης σε θέματα ψυχολογίας της επικοινωνίας και δυναμικής των ομάδων με διάφορους επαγγελματικούς πληθυσμούς και της επιτόπιας ψυχοκοινωνικής κλινικής εργασίας με ευάλωτες και ευθραυστοποιημένες κοινωνικές ομάδες.

ΑΛΛΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

• Συνεργάστηκε με την Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (Ε.Ε.Τ.Α.Α.) και στα πλαίσια αυτής της συνεργασίας, το διάστημα 1994-2021, ανέλαβε ως Επιστημονικός υπεύθυνος τον σχεδιασμό και εκπόνηση έργων ψυχοκοινωνικής παρέμβασης με στόχο την υποστήριξη παλιννοστούντων  και προσφύγων από χώρες της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. και στελεχών Κέντρων Υποστήριξης για γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση. Συμμετείχε επίσης ως επιμορφωτής σε βιωματικά εκπαιδευτικά σεμινάρια με νέους κτηνοτρόφους, με Ρωμά, ή εκπαιδευτές δια-πολιτισμικών μεσολαβητών για πρόσφυγες/μετανάστες.
  
  
• Το 1994-2010, συνεργάστηκε με το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕ.Θ.Ε.Α.) για την επιμόρφωση στελεχών στη δυναμική ομάδας.
  
  
• Το 1996-2005, συνεργάστηκε με το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας (ΕΠΙΨΥ) σε προγράμματα επιμόρφωσης στελεχών πρόληψης της τοξικοεξάρτησης στην επικοινωνία και την δυναμική ομάδας.
  
  
• 1999-2009, Ομαδική κλινική εποπτεία στο επιστημονικό προσωπικό Κέντρων Πρόληψης για την τοξικοεξάρτηση (Γλυφάδα, Αργυρούπολη, Άλιμος, Ελληνικό, Καλλιθέα («ΘΗΣΕΑΣ»), Χολαργός-Αγία Παρασκευή, Σάμος, Λευκάδα, Μυτιλήνη, Τρίπολη, Άρτα).
  
  
•  2018-2023, κλινική εποπτεία σε ψυχιατρικές θεραπευτικο-αποκαταστασιακές δομές της ΕΠΑΨΥ (Κέντρο Ημέρας Αμαρουσίου, Ξενώνας Αριάδνη, Οικοτροφείο Πεντέλης, Κεντρικές Υπηρεσίες).   

 

 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

 

ΒΙΒΛΙΑ

 

1. Ναυρίδης Κ., 2024, Ψίθυροι των λέξεων. Η ψυχαναλυτική ακρόαση σε ομάδα, Εκδόσεις Παπαζήση.

 

2. Ναυρίδης Κ., 2005, Ψυχολογία των Ομάδων. Κλινική Ψυχοδυναμική Προσέγγιση, Εκδ. Παπαζήση.

 

3. Ναυρίδης Κ., 1994, Κλινική Κοινωνική Ψυχολογία, Εκδ. Παπαζήση.

 

4. Νασιάκου Μ., Μαράτου Ο., Ναυρίδης Κ., Δραγώνα Θ., Τέττερη Ι., 1986, Ψυχολογία Β’ τάξης Λυκείου, ΟΕΔΒ, επανέκδ. 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996.

 

5.  Ναυρίδης Κ., Σόλμαν Μ., Τσαούλα Ν., 1986, Η Αλίκη στη χώρα των πραγμάτων.  Το παιδί ως διαφημιστικό αντικείμενο, Εκδόσεις Υποδομή, Αθήνα, ανατύπωση το 1989 και επανέκδοση το 1993 και το 2005 στις Εκδόσεις Ύψιλον.

 

6. Navridis K., 1978, L’idéologie du changement dans les groupes de formation, διδακτορική διατριβή, Université de Paris IX – Dauphine, δακτυλογραφημένο κείμενο, Βιβλιοθήκη ΕΕΨΨΟ.   

 

 

Επιστημονική επιμέλεια συλλογικών έργων     

 

1. Ναυρίδης Κ., (Επιστ.), 2011, Ομαδικότητα και διαμεσολάβηση, Εκδόσεις Πεδίο, Αθήνα.

 

2. Ναυρίδης Κ., Χρηστάκης Ν., (Επιστ. Επιμ.), 2010, Το υπερνεωτερικό υποκείμενο, Ελληνικά Γράμματα, (2011), 2^η έκδοση, Εκδόσεις Πεδίο.

 

3. Ναυρίδης Κ., Χρηστάκης Ν., (Επιστ. Επιμ.), 2005, Κοινωνίες σε Κρίση και Αναζήτηση Νοήματος, Ελληνικά Γράμματα, (2011), 2^η έκδοση, Εκδ. Πεδίο.

 

4. Ναυρίδης Κ., (Επιμ.Έκδ.), 2002, Εξουσία, Βία, Πόνος, Εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα.

 

5. Ναυρίδης Κ., Χρηστάκης Ν., (Επιμ. Έκδ.), 1997, Ταυτότητες. Ψυχοκοινωνική Συγκρότηση, Εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα.

 

6. Aubert N., Gaulejac de V., Navridis K., (Eds.), 1997, L’aventure psychosociologique, Ed. Desclée de Brouwer, Paris.

 

7. Ναυρίδης Κ., Δημητρακόπουλος Γ., Πασχαλίδης Γρ., (Επιμ. Έκδ.), 1988, Τηλεόραση και επι-κοινωνία, Εκδόσεις Παρατηρητής, Θεσ/νίκη.

 

 

ΜΕΛΕΤΕΣ

 

1. Ναυρίδης Κ., Ανθόπουλος Χ., Λάββας Γ., Κουτσουμπίνας Σ., Πάνος Δ., Πανούσης Ι., Παπαθανασόπουλος Σ., Τσεβάς Α., Χαραλάμπης Δ., 1999, Κώδικας Δεοντολογίας για την Προστασία των Ανηλίκων στο Πεδίο της Ραδιοτηλεόρασης, Γ.Γ. Νέας Γενιάς, Αθήνα.

 

2. Ναυρίδης Κ., Κόντου Μ., Σταθοπούλου Α., Καρακώστα Α., Πάνος Δ., Γαλάτουλα Τ., Ιούλιος 1997, Πολιτιστικές Γέφυρες. Έκθεση της Ερευνητικής Ομάδας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Τμήμα ΕΜΜΕ Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα.

 

3. Ναυρίδης Κ., Δραγώνα Θ., Μιλιαρίνι Μπ., Δαμίγος Δ., 1990, Συμβουλευτικό Κέντρο για τους φοιτητές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ένα μεταβατικό πλαίσιο για μια μεταβατική ηλικία, Έκδοση Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Ιωάννινα.

 

4. Ναυρίδης Κ., Αρχοντάκη Ι., Δοξιάδης Κ., 1989, Κοινωνική αλλαγή και σχέσεις με το χρήμα στον αγροτικό χώρο. Η περίπτωση μιας κοινότητας στην Ήπειρο, 2 τόμοι, Μορφωτικό Ινστιτούτο Αγροτικής Τραπέζης Ελλάδος (ΜΙΑΤΕ), Αθήνα.

 

5. Ναυρίδης Κ., Δημητρακόπουλος Γ., Κοντοπούλου-Κοκκινάκη Α., Κωστελένου Ι., Πάντζου Π., Κατσουγιάννη Κ., 1987, Παιδί και Τηλεόραση, ΓΓ Νέας Γενιάς, 276 σελίδες.

 

6. Οικονόμου-Στυλιανίδη Β., Ζήκος Ν., Ναυρίδης Κ., Καραμιχάλη Μ., 1982, Εκτίμηση αναγκών ψυχικής υγείας στο Παγκράτι, Ινστιτούτο Κοινωνικής Ψυχιατρικής, Αθήνα.

 

ΑΡΘΡΑ Ή ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΣΕ ΒΙΒΛΙΑ

 

1. Ναυρίδης Κ., 2023. Ο Freud για τον πόλεμο. Μία ανάγνωση του δοκιμίου “Σύγχρονες θεωρήσεις σχετικά με τον πόλεμο και τον θάνατο”. Διάλογοι για την Ψυχανάλυση. Έκδοση της Ελληνικής Εταιρείας Ψυχανάλυσης και Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας. Περίοδος Α’ τεύχος 14.

2. Navridis K., Toliou A. Bittolo C. 2022. Psychothérapies psychanalytiques de groupe via le numérique: transformations du cadre et de l’espace psychique groupal. Revue Connexions, n. 115.

 

3. Navridis K., 2022, Recalls of the traumatic and pacts of denial in psychoanalytic group psychotherapy. In Călărășanu C., Schultz-Venrath U. and Messner H. (Eds.). A Psychoanalytic Exploration of Social Trauma: The Inner Worlds of Outer Realities. London: Routledge.

 

4. Ναυρίδης Κ., 2019, Η ψυχανάλυση στη δοκιμασία της ομάδας. Περιοδικό Νέα Εστία, Αφιέρωμα Η ψυχανάλυση την Ελλάδα σήμερα, Τ. 184^ος, τ. 1883, σελ. 1086-1096.

 

5. Navridis K., 2018 (2^ο εξάμηνο), Pactes dénégatifs, inter-transfert et situations de crise en milieu scolaire. Revue de Psychothérapie Psychanalytique de Groupe (RPPG), n°71. 

 

6. Navridis K., 2017 (2^ο εξάμηνο), L’être-ange et l’être-d’ailleurs dans le groupe. Revue de Psychothérapie Psychanalytique de Groupe (RPPG), n°69. 

 

7. Navridis K., 2017, Crise et utopie : entre la vie et la mort. In Sirota A. (Ed.). Violences entre générations - Transmission & transformation en Océanie et ailleurs. Paris: Editions Le Manuscrit.

 

8. Navridis K., 2017, Conflicts and « Social Transference » in Groups, in, Ofer G., A Bridge over Troubled Water: conflicts and reconciliation in groups and society. London: Karnac Books.

 

9. Navridis K., 2017, Il gioco delle proiezioni e l’Io del transfert in un lavoro sull’immagine dell’altro nella terapia analitica di gruppo, in, Zurlo M.-C. (Ed.), Gruppi a mediazione. Dispositivi ed esperienze. Napoli: Liguori Editore.

 

10. Ναυρίδης Κ., 2014, Ψυχαναλυτικές θεωρίες της ομάδας, Διάλογοι για την Ψυχανάλυση. Έκδοση της Ελληνικής Εταιρείας Ψυχανάλυσης και Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας, Περίοδος Α’, τεύχος 6.

 

11. Ναυρίδης Κ., Στυλιανίδης Σ., 2014, Κρίση και ευθραυστοποίηση του προσωπικού στις δομές ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης: Η περίπτωση μιας ΜΚΟ, in, Στυλιανίδης Σ. & συνεργάτες, Σύγχρονα θέματα κοινωνικής και κοινοτικής ψυχιατρικής. Αθήνα: Εκδόσεις Τόπος.

 

12. Stylianidis S., Navridis K., Christopoulos A., 2015, Crisis and weakening of the personnel of psychosocial rehabilitation units: the case of an NGO in Greece. European Journal of Psychotherapy & Counseling.

 

13. Ναυρίδης Κ., Στυλιανίδης Σ., 2014, Κρίση και ευθραυστοποίηση του προσωπικού στις δομές ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης. Η περίπτωση μιας ΜΚΟ, in, Στυλιανίδης Σ. & συνεργάτες, Σύγχρονα θέματα κοινωνικής και κοινοτικής ψυχιατρικής. Αθήνα: Εκδόσεις Τόπος.

 

14. Ναυρίδης Κ., 2013, Ο λόγος και το νόημα στην ομαδική ψυχοθεραπεία, in Σολδάτος Κ., Ροζάνης Σ., Βασλαματζής Γ., Πελεγρίνης Θ., (Επιμ.), Αφιερωματικός τόμος στον καθηγητή Μάριο Μαρκίδη, Ε.Κ.Π.Α, Αθήνα.

 

15.  Μητσοπούλου-Σοντά Α., Ναυρίδης Κ., 2013, Η μέθοδος της Φωτογλώσσας στο χώρο της θεραπείας, Περιοδικό Ψυχολογία, 20 (4).

 

16. Ναυρίδης Κ., 2012, Θεραπεία μέσα από την εκπαίδευση και εκπαίδευση μέσα από τη θεραπεία σε ομάδα, Περιοδικό Ψυχολογία, 19 (4), 461-471.

 

17. Ναυρίδης Κ., 2012, Σκέψεις γύρω από την αναπαράσταση της παιδικής ηλικίας στη διαφήμιση, in, Κούρτη Ε., (Επιμ.), Παιδική Ηλικία και Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, Κεφ. XVI, Ηρόδοτος, Αθήνα.

 

18.  Navridi E., Navridis K. & Midgley N., 2012, Separation and Relating in a Parent-Toddler Group Setting, Early Child Development and Care, Routledge, Volume 182, Issue 2, p. 221-232.

 

19. Ναυρίδης Κ., 2011, Εισαγωγή, in, Ναυρίδης Κ. (Επιμ.), Ομαδικότητα και διαμεσολάβηση, Εκδ. Πεδίο, Αθήνα.

 

20. Ναυρίδης Κ., 2011, Παιχνίδι προβολών και υποκείμενα της μεταβίβασης στην εργασία πάνω στην «εικόνα του άλλου» σε ομαδική θεραπεία, in, Ναυρίδης Κ. (Επιμ.), Ομαδικότητα και διαμεσολάβηση, Εκδ. Πεδίο, Αθήνα.

 

21. Ναυρίδης Κ., 2011, Εργασία του γενεογράμματος και διομαδικές διαμεσολαβήσεις, in, Ναυρίδης Κ. (Επιμ.), Ομαδικότητα και διαμεσολάβηση, Εκδ. Πεδίο, Αθήνα.

 

22. Fisoun V., Floros G., Siomos K., Geroukalis D., Navridis K., 2011, Internet addiction as an important predictor in early detection of adolescent drug use experience - implications for research and practice, Journal of Addiction Medicine, v. 00, n. 00. 

 

23. Ναυρίδης Κ., 2009, Η  οικογένεια  και   το  σχολείο:  θεσμοί σε κρίση και αλλαγή, in, Δημοπούλου-Λαγωνίκα Μ., Κατσίκη Γ., Μαρντικιάν-Γαζεριάν Μ., (Εκδ.), Η οικογένεια και το σχολείο. Η σημερινή τους δυναμική και οι μελλοντικές προοπτικές ως προκλήσεις για την κοινωνική εργασία, Αθήνα: Σ.Ε.Κ.Ε. & ApplePrint.

 

24.  Navridis K., 2009, Internarativité, intersubjectivité et transmission de l’expérience, in, Giust-Desprairies F. et Gaulejac (de) V., (Dir.), La subjectivité a l’épreuve du social. Hommage à Jacqueline Barus-Michel, Ed. L’Harmattan, Paris.

 

25.   Ναυρίδης Κ., 2008, Ομαδικότητες και διαμεσολάβηση στο σχολικό χώρο, in, Θέματα Ψυχοδυναμικής Παιδοψυχιατρικής. Τιμητική Έκδοση για τον Γιάννη Τσιάντη, 1^ος Τόμος, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα.  

 

26. Ναυρίδης Κ., 2007,   Οι  θεσμοί  ως  ψυχικές  οργανώσεις,  in, Σολδάτος Κ., Βασλαματζής Γρ., (Επιμ.), Ψυχαναλυτική Σκέψη. Επιστημολογία & Διεπιστημονικότητα, Εκδόσεις Βήτα, Αθήνα.

 

27.   Ναυρίδης Κ., 2007, Η χρήση τεχνικών διαμεσολάβησης στην ομαδική θεραπεία με στελέχη του ΚΕ.Θ.Ε.Α, Περιοδικό Εξαρτήσεις, τ. 11.  

 

28.   Navridis K., 2006, Travail du génogramme et métaphores du transfert dans la thérapie de groupe, υπό δημοσίευση στη Nouvelle Revue de Psychosociologie.

 

29.   Ναυρίδης Κ., Καλαντζή-Αζίζι Α., 2006, Εισαγωγή (στο αφιέρωμα για τις Ομάδες), Περιοδικό Ψυχολογία, 13, 1.

 

30.   Ναυρίδης Κ., 2006, Διαμεσολάβηση και μεταβατικότητα στην αναλυτική ομαδική θεραπεία, Περιοδικό Ψυχολογία, 13, 1.

 

31. Navridis K., 2006, Between matrix and subjects: Transitivity and the “use of objects” in group- psychotherapy, Group Analysis, 39, 3.

 

32. Ναυρίδης Κ., 2006, Κρίση του συμβολικού και κοινωνικός πόνος, in Γιαννακούλας Α., Χρυσανθόπουλος Μ., (Επιμ.), Η τραγωδία τότε και τώρα, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα.

 

33.  Ναυρίδης Κ., 2005, Παλιννόστηση και ταυτοτική αναδόμηση, in Παπαστυλιανού Α. (Επιστ. Επιμ.), Διαπολιτισμικές διαδρομές. Παλιννόστηση και ψυχοκοινωνική προσαρμογή, 107-123, Εκδ. Ελληνικά Γράμματα.

 

34.  Ναυρίδης Κ., 2002, Επάγγελμα εκπαιδευτικός, Περιοδικό ‘Χρονικά’ του Πειραματικού Σχολείου του Α.Π.Θ., 12, 19-28.

 

35. Navridis K., 2001, La séance en tant qu’interaction : Flux transférentiels et communication non verbale, Revue Internationale de Psychosociologie, 16-17, Paris.

 

36.   Ναυρίδης Κ., 2000, Το παιχνίδι ως εμπόρευμα, in Γκουγκουλή Κλ., Κούρια Α., (Επιμ.), Παιδί και παιχνίδι στη νεοελληνική κοινωνία, 347-369, Εκδόσεις Καστανιώτη.

 

37. Navridis K., 1998, The experience of not understanding and the paradox in education, in Davou B. and Xenakis F., (Eds.), Feeling, Communicating and Thinking, Papazissis Publishers.

 

38. Ναυρίδης Κ., 1998, Οι σπουδές επικοινωνίας στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, in Παναγιωτοπούλου Ρ., Ρηγοπούλου Π., Ρήγου Μ., Νοτάρης Σ., (Επιμ.), Η ‘κατασκευή’ της πραγματικότητας και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Αθήνα.

 

39. Ναυρίδης Κ., 1997, Ταυτότητες και ετερότητες στο κλινικό ψυχοκοινωνικό πλαίσιο. Η περίπτωση των προσφύγων, in Ναυρίδης Κ., Χρηστάκης Ν., (Επιμ.), Ταυτότητες. Ψυχοκοινωνική συγκρότηση, Εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα.

 

40. Ναυρίδης Κ., 1997, Η δημιουργικότητα στην παιδαγωγική σχέση, in, Η συνθετική δημιουργική εργασία στο σχολικό πρόγραμμα. Θεωρία και πράξη, Έκδοση της Σχολής Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου, Αθήνα.

 

41.  Papathanassopoulos S., Navridis K., 1997, El boom dels mitjans de comunicacio i la investigacio en comunicacio de masses à Grecia, Analisi, 21 :161-186.

 

42. Ναυρίδης Κ., 1996, Μια αφήγηση ζωής. Από το χρόνο της συνέντευξης στο χρόνο της ανάλυσης, in Καψωμένος Ε., Πασχαλίδης Γρ., (Επιμ.), Η ζωή των σημείων, Εκδ. Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη.

 

43.   Navridis K., 1993, Social Change, Family Histories, and Attitudes to Money in a Rural Community in Epirus, in Bertaux D. and Thompson P., (Eds.), Between Generations. Family Models, Myths, and Memories, Oxford University Press.

 

44.  Navridis K., 1993, La sociologie clinique en Grèce, in Gaulejac (de) V., Roy S., (Eds.), Sociologies Cliniques, Editions Epi, Paris.

 

45.  Navridis K., 1993, Introduction (Chapitre III, Problèmes sociaux), in Gaulejac (de) V., Roy S., Sociologies Cliniques, Editions Epi, Paris.

 

46. Ναυρίδης Κ., 1992, Γιατροί και Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, Ιατρικό Βήμα, 40.

 

47. Ναυρίδης Κ., Δραγώνα Θ., Μιλιαρίνι Μπ., Τσιάντης Ι., 1991, Ψυχοκοινωνική ευαισθητοποίηση εκπαιδευτικών. Παρουσίαση και αξιολόγηση του προγράμματος, Σύγχρονη εκπαίδευση, τ.56, 43-57.

 

48. Ναυρίδης Κ., 1991, Η σημασία του πλαισίου στην ερευνητική συνέντευξη, Ψυχολογικά Θέματα, 4, 3, 243-250.

 

49. Ναυρίδης Κ., 1991, Η έννοια της ατομικότητας και η σχέση του ψυχικού με το κοινωνικό, Θεωρία και Κοινωνία, 4, Αθήνα.

 

50. Ναυρίδης Κ., 1990, Οι πολιτικές αφίσες στις εκλογές του ’89, in, Εκλογές και Κόμματα στην Δεκαετία του ’80, Εκδόσεις Θεμέλιο, Αθήνα.

 

51. Ναυρίδης Κ., 1988, Υποκείμενα και αντικείμενα της εμπειρικής έρευνας, Ψυχολογικά Θέματα, 1, 2.

 

52.  Δημητρακόπουλος Ι., Ναυρίδης Κ., Κοντοπούλου Α., Κωστελένου Ι., Πάντζου Π., 1988, Τα Στρουμφ, μια περίπτωση σύγχρονου τηλεπαραμυθιού, in Ναυρίδης Κ., Δημητρακόπουλος Ι., Πασχαλίδης Γρ., (Επιμ.), Τηλεόραση και Επι-κοινωνία, Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη.

 

53. Πάντζου Π., Κοντοπούλου Α., Κωστελένου Ι., Ναυρίδης Κ., Κατσουγιάννη Κ., Δημητρακόπουλος Ι., 1988, Τηλεοπτικές προτιμήσεις και στάσεις σχετικά με το τι είναι ‘για παιδιά’ και τι ‘για μεγάλους’ στην ελληνική τηλεόραση, in Ναυρίδης Κ., Δημητρακόπουλος Ι., Πασχαλίδης Γρ., (Επιμ.), Τηλεόραση και Επι-κοινωνία, Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη.

 

54. Κοντοπούλου Α., Πάντζου Π., Κωστελένου Ι., Ναυρίδης Κ., Κατσουγιάννη Κ., Δημητρακόπουλος Ι., 1988, Η τηλεόραση στις σχέσεις γονέων-παιδιών, in Ναυρίδης Κ., Δημητρακόπουλος Ι., Πασχαλίδης Γρ., (Επιμ.), Τηλεόραση και Επι-κοινωνία, Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη.       

 

55. Ναυρίδης Κ., 1986, Προβλήματα ρόλου στην ομάδα-τάξη, in, Εγχειρίδιο για την Ψυχοκοινωνική Υγεία του Παιδιού και του Έφηβου, 17-23, Γ.Γ. Νέας Γενιάς, Αθήνα.

 

56.  Ναυρίδης Κ., 1986, Ένας μοντέρνος τρόπος ύπνου ή η απόδραση του εμπορεύματος, in, Η δυναμική των σημείων. Πεδία και μέθοδοι μιας κοινωνιοσημειωτικής, Εκδ. Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη.

 

57.  Ναυρίδης Κ., 1986, Τηλεόραση και Γλώσσα, Σύγχρονη Εκπαίδευση.

 

58.  Ναυρίδης Κ., 1986, Η τηλεόραση και ο μύθος της παιδικότητας, Περιοδικό Πολιτιστική, Αθήνα.

 

59.  Tsiandis Y., Dris Y., Navridis K., Sipitanou A., Solman M., 1985 (mai), Sensibilisation d’enseignants primaires et secondaires grecs aux difficultés d’enfants et d’adolescents dans un contexte scolaire : fondements et description de l’expérience, Les Cahiers de l’Enseignement Spécialisé, 6, Lausanne.

 

60.  Τσιάντης Ι., Ναυρίδης Κ., Chancerel J.-L., Σιπιτάνου Α., Σόλμαν Μ., 1984 (Νοε.-Δεκ.), Εμπειρίες και παρατηρήσεις από ένα πρόγραμμα ευαισθητοποίησης εκπαιδευτικών σε θέματα ψυχοκοινωνικής υγείας του παιδιού, Σύγχρονη Εκπαίδευση, 19.

 

61. Ναυρίδης Κ., 1983 (Δεκ.), Η διαλεκτική του τρόμου και το φάντασμα της επικαιρότητας, Περιοδικό Σύγχρονα Θέματα.

 

62.  Ναυρίδης Κ., 1981 (Φεβρ.), Ο ιδεολογικός ρόλος της τηλεόρασης στην Ελλάδα, ΑΝΤΙ, 172. 

 

63.  Ναυρίδης Κ., 1979, Οι φαντασιακές διαστάσεις της αλλαγής στην σύγχρονη καταναλωτική κοινωνία, Επιθεώρηση Κοινωνικών Επιστημών, τ. 1.

 

64. Ναυρίδης Κ., 1979, Η κρίση εξουσίας στη σύγχρονη οικογένεια, Περιοδικό Σύγχρονα Θέματα, 6.

 

65. Ναυρίδης Κ., 1977, Συλλογικό υποσυνείδητο και κοινωνική αλλαγή, Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, 30-31, Ε.Κ.Κ.Ε., Αθήνα.

 

 

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ VIDEO

 

1.     Τσιάντης Ι., Ναυρίδης Κ., Αρχοντάκη Ι., Πάνιτς Ντ., 1983-85, ‘Το γράμμα που δεν γράφεται’, 40΄ περίπου, Γ.Γ. Νέας Γενιάς.

 

         2. Τσιάντης Ι., Ναυρίδης Κ., Αρχοντάκη Ι., Πάνιτς Ντ., 1984-86,‘Ενιαίο Πολυκλαδικό Λύκειο: Μια ματιά από μέσα’, 50΄ περίπου, Γ.Γ. Νέας Γενιάς.

ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

 

1.     Λήμματα σε εγκυκλοπαιδικά λεξικά:

(α) 1978-79, Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα (Άγχος, Ανθρώπινες σχέσεις,  Ασυνείδητο)

(β) 1989-90, Παιδαγωγική και Ψυχολογική Εγκυκλοπαίδεια (Τηλεόραση και Αγωγή, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και Αγωγή).

 

2.     Βιβλιοκριτικές:

(α) για την ελληνική έκδοση του βιβλίου των Ντελέζ και Γκουατταρί, Καπιταλισμός και σχιζοφρένεια, και

(β) για το βιβλίο του Π. Τερλεξή, Μαρξισμός και Κοινωνιολογία.

 

3.     Πρόλογοι βιβλίων:

(α) Παύλου Πανταζή, (2004), Από τα υποκείμενα στο υποκείμενο, Εκδ. Ελληνικά Γράμματα,

(β) Λουμπράνο-Κωτούλα και Κόμη, (2005), Η ομάδα, το σώμα και η ψυχοθεραπεία,

(γ) Ελπίδα και Απελπισία στις ομάδες στους θεσμούς στην κοινωνία (2020), Εκδ. Παπαζήση,

(δ) Συγκρουσιακότητα και Αλλαγή στις ομάδες και στους θεσμούς (2024), Εκδ. Παπαζήση.

 

4.     Μεταφράσεις βιβλίων:

●       René Kaës, Les théories psychanalytiques du groupe, (ελλ. μεταφ.) 2008, Οι ψυχαναλυτικές θεωρίες της ομάδας, Αθήνα: Δαίδαλος – Ζαχαρόπουλος, 

●       René Kaës, L’idéologie. L’idéal, l’idée, l’idole του René Kaës, (ελλ. μεταφ.) 2018, Η Ιδεολογία. Το ιδεώδες, η ιδέα, το είδωλο, Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.

 

5.     Παρεμβάσεις σε θέματα επικαιρότητας στον ημερήσιο τύπο (‘ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ’, ‘ΤΟ ΒΗΜΑ’, ‘ΤΑ ΝΕΑ’). 

 

 

ΣΥΝΕΔΡΙΑ

 

Συμμετείχε με εισήγηση σε περισσότερα από 250 Συνέδρια, Σεμινάρια και Επιστημονικές Ημερίδες, σε Ελλάδα και εξωτερικό.

 

          Προέδρος της Οργανωτικής Επιτροπής 12 μεγάλων διεθνών ή πανελληνίων Συνεδρίων: του 1^ου, 2^ου , 3^ου, 4^ου και 5ου Διεθνούς Συνεδρίου Κλινικής Κοινωνιολογίας και Κλινικής Ψυχοκοινωνιολογίας (Σπέτσες 1988, 1994, 1998, 2003 και 2008), του Πανελληνίου Συνεδρίου με τίτλο Τηλεόραση και επι-κοινωνία (Ιωάννινα, 1986), της Επιστημονικής Συνάντησης με θέμα ‘Διημερίδα Μεθοδολογικού Προβληματισμού στην Ψυχολογία’ (Ιωάννινα, 1991), του 1^ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Κοινωνικής Ψυχολογίας (Δελφοί, 1996), του 1^ου Διεθνούς Συνεδρίου του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ (‘Η «κατασκευή» της πραγματικότητας και τα ΜΜΕ’, Αθήνα, Ζάππειο 1996), του 1^ου Διεθνούς Συνεδρίου «Ψυχανάλυση και Ομάδα», που έλαβε χώρα στην Αθήνα, από 11-13 Νοεμβρίου 2010, του 2^ου Διεθνούς Συνεδρίου «Ψυχανάλυση και Ομάδα», με θέμα «Ελπίδα και απελπισία στις ομάδες, στους θεσμούς, στην κοινωνία», που έγινε στην Αθήνα, από 19-22 Μαΐου 2016 και του 3^ου Διεθνούς Συνεδρίου «Ψυχανάλυση και Ομάδα», με θέμα «Συγκρουσιακότητα και αλλαγή στις ομάδες και στους θεσμούς», που  έγινε στην Αθήνα, από 15-17 Οκτωβρίου 2021.

 

          Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής του 10^ου Πανελληνίου Συνεδρίου Ψυχολογικής Έρευνας της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας, που έλαβε χώρα από 1-4 Δεκεμβρίου 2005 στα Ιωάννινα.

 

          Προσκεκλημένος ομιλητής στο 19^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχολογικής Έρευνας της ΕΛ.Ψ.Ε., 7-9 Μαΐου 2025, Ιωάννινα.

 

 

ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΕΣ ΔΙΑΤΡΙΒΕΣ

Επιβλέπων καθηγητής σε 14 συνολικά διδακτορικές διατριβές που ολοκληρώθηκαν, εκ των οποίων η μία σε συν-εποπτεία με την Καθηγήτρια Claudine Vacheret από το Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Lyon 2 - Lumière.


ΜΕΛΟΣ ΑΛΛΩΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ

Μέλος της European Association for Transcultural Group Analysis (EATGA).

 

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ

 

●       Μέλος του Centre International de Recherche, de Formation et d’Intervention Psychosociologique (CIRFIP) των Παρισίων.

●       Αντεπιστέλλον μέλος του Εργαστηρίου Κοινωνικής Αλλαγής (LCS), Πανεπιστήμιο Paris VII - René Descartes.

●       Μέλος της Διεθνούς Επιστημονικής Επιτροπής του Περιοδικού Revue Internationale de Psychothérapie Psychanalytique de Groupe.

●       Μέλος της Διεθνούς Επιστημονικής Επιτροπής του Περιοδικού Revue Connexions (Γαλλία).

●       Μέλος της Διεθνούς Επιστημονικής Επιτροπής του Περιοδικού Development of Personality Journal (Μόσχα).

     

          ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ  ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

 

●       2012, τιμήθηκε από την Γαλλική Κυβέρνηση με το Παράσημο του Ιππότη του Τάγματος του Ακαδημαϊκού Φοίνικα.

●       2013, Επίτιμο Μέλος του Κολλεγίου των Ψυχολόγων της Νέας Καλυδωνίας (Ωκεανία).

●       2015, Επίτιμο Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων (Σ.Ε.Ψ.).